Fuck ups? Ik? Nee joh! 

Mijn juichmomenten deelde ik al, maar tijdens mijn terugblik op het afgelopen jaar kwam ik ook zaken tegen waar ik minder trots op ben. Dat onder ogen komen was een soort therapie met mezelf. Eerst het (h)erkennen, en vervolgens het overrulen van het deel in mij dat vond dit niet gedeeld hoefde te worden. Of in elk geval niet ongecensureerd. 

Alleen daarom al cut ik bij deze the crap. Mijn grootste missers van het afgelopen jaar:

Fuck up 1. Fuck ups uit de weg gaan

‘Nee hoor! Fuck ups en breakdowns, ik heb ze nooit’. Ik hoor het mezelf nog zo zeggen tijdens mijn coachingsopleiding ergens maart vorig jaar. ‘Goh, spannend leven heb jij’, kreeg ik terug. ‘Doe je wel eens iets nieuws, iets spannends, iets wat je nog nooit eerder hebt gedaan?’. ‘Fuck’ dacht ik. 

De les: meer risico nemen; geen breakthrough zonder breakdown!

Fuck up 2. Liegen over resultaten

Dezelfde coachingsopleiding. We gingen speedcoachen. Twee minuten per sessie, score in ontvangst nemen en hup door naar de volgende ‘cliënt’ in de rij. Na vier rondes gingen we onze punten optellen. Ik kwam tot een puntentotaal van 29. ‘Iedereen met een score lager dan 30 mag gaan zitten’. Iedereen om me heen bleef staan. Ik ook. ‘Ik ga toch zeker niet als eerste zitten…’ Keihard gejokt over mijn punten, maar wie hield ik nu eigenlijk voor de gek hier? 

De les: feedback zien als kans om te leren

Fuck up 3. Schaarstedenken

Iets waar ik mezelf vorig jaar regelmatig op heb betrapt is schaarstedenken. In meetings met andere ondernemers een berekende houding aannemen. Niet het achterste van mijn tong laten zien. ‘Niet te veel delen, want stel je voor dat ze er met mijn plannen vandoor gaan’. Fixed mindset denken dus. Ik verloor op die momenten verbinding en heb kansen laten lopen om samen waarde te creëren. 

De les: dankbaar zijn voor alles wat ik al heb

Fuck up 4. Ruim 5 kilo te zwaar het jaar uitgaan

Ok. Weinig spannend? Wie niet? Toch is dit voor mij een groot ding, ondanks mijn vakantie van drie maanden. Toen ik een aantal jaar geleden stopte met voetballen kwam ik aan. En fors ook. Ik nam me toen voor om nooit meer met een zwemband rond te lopen. Voor iemand die veel en graag sport, zelfs sportles geeft, is dit een no-go. Je begrijpt dat ik in de laatste week van december niet blij was toen ik bij de verloskundige op de weegschaal ging staan en meer was aangekomen dan mijn zwangere vriendin. Toen ik vervolgens in de sportschool commentaar kreeg van een vaste bezoeker op mijn veranderde postuur was ik echt he-le-maal klaar. 

De les: discipline vasthouden ook zonder de structuur van thuis

Fuck up 5. Een shitload aan boeken kopen (en niet lezen)

Ik kocht vorig jaar echt heul veul boeken. Bol heeft speciaal voor mij een extra Kiala punt opgericht in Deventer, zoveel. Managementliteratuur, filosofie, persoonlijke ontwikkeling, zelfhulp. Je kan het zo gek niet verzinnen. Ik was zo geïnspireerd en met ieder nieuw boek voor mijn stapel werd ik enthousiaster. Zo tegen september realiseerde ik me echter dat het daadwerkelijk lezen van die boeken er niet zo van kwam. Als ik dan ook nog mijn gebookmarkte artikelen en podcasts meeneem dan neemt mijn ‘someday maybe list’ echt epische proporties aan. En dat neemt toch mentale ruimte in, voelt onaf en incompleet.    

De les: blijf nederig en nieuwsgierig, ieder ongelezen boek staat vanaf nu voor iets dat ik nog niet weet.

Zo dat is eruit. Het was trouwens 7 kilo teveel to get the facts straight.

Nauwelijks fuck ups voor mij dus in 2019. Jij zeker ook niet?